موارد مصرف

سایپروهپتاد ین برای درمان آلرژی ناشی از تب یونجه ، کهیرو کهیر غول آسا ، کهیر ناشی از سرما، میگرن ودرمان بیماری کوشینگ استفاده شده است.

   فارماكينتيك

این دارو به خوبی از دستگاه کوارش جذب می گردد. اثر ان 60 -15 دقیقه پس از مصرف خوراکی ظاهر می گردد. دفع ان کلیوی و اغلب به صورت متابولیت طی 24 ساعت صورت می گیرد .

   مكانيسم

این داروآنتاگونیست گیرنده های H 1و سروتونینی می باشد. به دلیل خاصیت آنتی هیستامینی آن ،اثر ضد آلرژی دارد .

   هشدار

1- احتمال بروز سر گیجه ، تسکین بیش از حد، اغتشاش شعور و کمی فشار خون ناشی از مصرف این دارو در سالخوردگی بیشتر است. 

2- مصرف طولانی مد ت این دارو باعث خشکی دهان می شود و احتمال گلو درد ، عفونت دهان و گلو و پوسیدگی دندان وجود دارد.

   عوارض

عوارض شایع این دارو خشکی دهان ، تاری دید ، خواب الودگی ، غلیظ شدن ترشحات نایژه و افزایش وزن می باشند.

   نكات

1- احتمال افزایش وزن وجود دارد . 

2- به منظور کاهش تحریک گوارشی همراه با غذا ، آب یا شیر مصرف گردد. 

3- در صورت بروز خواب آلودگی از انجام کار هایی که نیاز به تمر کز حواس دارند ، خودداری گردد.

   ميزان مصرف

بزرگسالان : در درمان آلرژی مقدار 4 میلی گرم 4-3 بار در روز و حداکثر 32 میلی گرم در روز مصرف می شود. در میگرن 4 میلی گرم تجویز که در صورت نیاز پس از نیم ساعت تکرار می شود. مقدار مصرف نگهدارنده ان 4 میلیگرم هر 6-4 ساعت است . 

کودکان:در کودکان 6-2 سال 2 میلی گرم 3-2 بار در روز ب و حداکثر 12ملی گرم در روز مصرف می شود .

   تداخل

مصرف همزمان این دارو با مضعف های CMS ممکن است اثرات مضعف ان را افزایش دهد. استفاده همزمان این دارو با دارو های آنتی کلینرژیک اثرات جانبی آن را تشدید می کند. مصرف همزمان داروهای سمی برای گوش مانند سالیسیلاتها و وانکومایسین با این دارو ها ممکن است اثر سمی انها بر گوش از جمله وزوز گوش و سرگیجه را بپو شاند.